نقره خالص بالاترین هدایت گرمایی و الکتریکی و پایین ترین مقاومت را در بین فلزات گران بها دارد.
معادن بزرگ نقره در کشورهای آمریکا، کانادا، مکزیک و پرو قرار دارد. نقره خالص دارای درخشندگی بالا و فلزی براق است و سختی آن از طلا پایین ترمی باشد و دارای مفتول پذیری و چکش خواری بالایی بعد از طلا و پالادیوم است. یکی از خواص مهم و قابل توجه نقره آن است که این فلز، دارای خاصیت میکروب کشی قوی بوده و در مواردی از آن در فرایند سالم سازی آب استفاده می شود. نقره به خودی خود سمی نیست اما نمکهای آن سمی بوده و ممکن است سرطان زا نیز باشد ترکیباتی که حاوی نمکهای نقره هستند در صورتی که خورده شوند میتوانند جذب سیستم گردش خون شده که موجب به وجود آمدن رنگ دانه های خاکستری در پوست میشوند.
حکم استفاده از نقره در دین مقدس اسلام
از نظر اسلام، پوشیدن زینت آلاتی همچون انگشتری، گردنبند و دستبند و... که از جنس نقره باشد، حرام نیست و در نتیجه خواندن نماز با آن اشکالی نخواهد داشت؛ برخلاف طلا که برای مردان حرام و سبب بطلان نماز است.
پیامبر و معصومان نیز از نقره استفاده میکرده اند و استفاده از دیگر فلزات به ویژه آهن را برای زینت مکروه می دانسته اند.
امیر مؤمنان می فرمایند: به غیر از انگشتری نقره چیز دیگری در دست نکنید. همانا رسول خدا (ص) فرمود پاک نیست دستی که در آن انگشتری آهنی باشد (وسائل الشیعه 5/78)
روزی پیامبر اکرم (ص) مردی را دیدند که در انگشت خود، انگشتری از جنس آهن داشت. پس حضرت به او فرمود: این انگشتری زینت اهل جهنم است. این را از خودت دور کن پس آن مرد انگشتری را بیرون آورد و گفت: ای رسول خدا! آیا دیگر انگشتری در دست نکنم حضرت فرمود: «چرا بکن اگر میخواهی انگشتری از جنس نقره تهیه کن و لازم هم نیست که بیشتر از یک مثقال وزن داشته باشد.»(دعائم الاسلام 2/164)
دربارۀ نهی استفاده از انگشتری آهنی امیر مؤمنان علی می فرمایند: «در دست فرزندانتان انگشتری های آهنی نکنید!» (دعائم الاسلام 2/164) هم چنین در دیگر احادیث زینت با آلاتی از جنس برنج و مس نیز نهی شده است. (وسائل 4/420)
بنابر مجموع این احادیث زینت کردن با آلات بدلی که امروزه بسیار رواج پیدا کرده و بیشتر آنها از جنس آهن است و آبکاری طلا یا نقره شده، کراهت دارد. افزون بر آن که به تندرستی آسیب می رساند.